Hans Brans doet verslag van De Zomeracademie, een initiatief van de Mime-opleiding Theaterschool, dat in het seminar stilstond bij een nieuwe vorm van dramaturgisch denken. Heeft het theater, dat zich steeds meer ontwikkelt als een amalgaam van diverse disciplines, nog wel behoefte aan enige intellectuele reflectie. En zo ja, waar vindt de dramaturg een handvat om de persoonlijke fascinaties van zijn regisseur tegemoet te treden. Brans doet verslag en gaat in op de populariteit van de Franse filosofie en de nieuwe tekens van Franse filosofen in het theater.